Eureka

Eureka. Inderdaad.
The police zingt: sending out a SOS . Wij zingen mee. Muziek! Lang geleden! Een man werkt aan een oud huis. Vervolgens klinkt Clearings clear water revival : Bad moon rising. Het kan niet meer stuk. We stoppen en praten met de man., over het leven hier, de oude huizen en hun historie.
Eureka, een Victoriaans plaatsje aan de oceaan. Je verwacht elk moment het fluitje van de stoomlocomotief. Er reed hier vroeger een trammetje, zag ik op oude foto's. Prachtige houten huizen, gebouwd eind 19e eeuw. Ik stopte om foto's te maken en ontmoette een grijsharige vrouw die op haar stoepje zat te ontbijten. Een inkijkje hoe het leven hier kan zijn. In de boekwinkel, een prachtige winkel , origineel, zonder aanpassingen, zoals dit hele stadje, snuffelde ik uitgebreid rond terwijl we ook ergens aan t ontbijten waren. Ik vond daar o.a. een interessant boek over de redwoods. Geschreven door een groep biologen die gefascineerd raakten door t mysterie van deze wezens. Erg onverstandig, net als het schilderijtje,om dit mee te slepen , maar ik verheug me erop het straks in het tentje met het hoofdlampje op te gaan lezen. Op de Burlington campground, midden in het oerbos met de reuzen. Avenue of the giants. Zo heet onze route de tweede helft van vandaag.

"The greatest poverty is the poverty inside yourself" zegt onze nieuwe Franstalige Canadese vriend Luc, waarmee we vandaag opgefietst zijn. En we delen de fascinatie met de bomen. En ook en passant ons eten, wat we hem van harte gunnen, want hij eet alleen maar koud bij gebrek aan kookspullen. En onze analyse van het Noord Amerikaanse leven. Een jonge wiskunde leraar, muzikant in het Canadese leger, en onzeker. Voor het eerst in Amerika, zoekend naar hoeveel acceptatie er hier is voor andere levensstijlen.
Even terug naar Eureka. We reden in extase rond in dit stadje, zo mooi en bruisend van het leven. Een boekwinkel met alle nieuwste boeken, waar vind je dat? We spreken mensen, bereisd, politiek bewust. We belandden in een winkel. Joop was zijn leesbril verloren en daar zou dat te krijgen zijn. Een coöperatieve winkel, in bezit van de mensen die er werken en de producten leveren. Geweldig! Nog nooit zoveel bijzondere en zuivere producten gezien! Ik heb genoten, alleen al kijkend, voelend. Zo stonden we buiten met o.a. een zak organische druiven van 10 dollar... Je moet er wel rijk voor zijn...!
Zoekend naar het vervolg van onze route kwamen we in een andere sfeer terecht, op 100 meter afstand. Een grote groep mensen, gehandicapt, oud en ziek, verdwaasde hippies met honden en winkelkarretjes. We zagen een oud echtpaar, zij duidelijk heel ziek en hij duwend achter een karretje met hun bezittingen. Zonder huis en ziek. Ze wachtten kennelijk allemaal op het moment dat er een gratis maaltijd uitgedeeld ging worden. Een groot terrein, met containerwoningen en een gemeenschappelijke wc in het midden. En zoveel verwaarloosde mensen, zoveel armoede. De andere kant van Eureka.
Wat zitten wij aan de " goede" kant en bedenk: " count your blessings" .
Fietsend en dorstig reden we door dit prachtige bos. Geen water meer. En toen stond er aan de kant van de weg een organisch fruit stalletje. Maar dat niet alleen. Er stond een locale fietser klaar met twee" blueberrie popcycles" ( waterijsjes) zijn hand. Voor ons, voor onze prestatie. Eureka!