SAN Juan en de Orcas
Door: Angeline 29 en 30 juni
30 Juni 2016 | Verenigde Staten, Anacortes
Orca's slaat in dit geval op een eilandengroep, in de grote zeestraat tussen Canada en de USA in. Een belangrijk fourageringsgebied voor orca's die na hun verblijf in de warme wateren van Mexico hier komen 'eten' en hun jongen baren. Op San Juan, een van de grootste eilanden, waar wij verbleven (naar onze plek gebracht achter op de truck) is een observatorium waar vrijwilligers 24 uur per dag walvissen tellen en identificeren. Ze schijnen van elkaar te onderscheiden te zijn door de vorm van hun staart. Ze hebben allemaal namen en als er eentje lang niet gezien is wordt hij/zij als " vermist" gemeld. De kalfjes worden hier voor t eerst gezien en een naam gegeven. In een boekje wat ik erover las, stond: "grootmoeders hebben een belangrijke rol in de groep, ze zijn wijs, weten het meeste over de beste gebieden om te eten, ze helpen hun dochters met het verzorgen van hun jongen en zorgen voor de stabiliteit in de groep". Wat weten we toch weinig van deze parallelle wereld, die zich grotendeels onder water afspeelt. Ik vroeg me af hoe dat eruit zou zien: een walvissen oma die helpt met de kleintjes? Geen luier om om te doen of flesjes te maken. Maar hoe dan? Graag zou ik even mee willen reizen met deze fascinerende dieren. We hebben ze overigens niet gezien. Daarvoor moet je toch wel een dag op het uitkijkpunt doorbrengen.
Met weemoed nam ik afscheid van deze eilanden. Met diverse pontjes zijn we van eiland naar eiland gereisd. Je raakt volkomen gedesoriënteerd: waar is nu wat? Tot Mount Olympus in beeld kwam. Als de berg der berg staat ie daar met een sneeuwkap over de oceaan uit te kijken. Washington. Afscheid genomen van onze fietsvriendin Ali, die nog even op de Orca.'s blijft.
Het voelt als een grotere stap richting 'onbekend'. Weg uit Canada, ver weg van Vancouver, de relatieve leegte in van Washington en Oragon.
Op een koud winderig strand lagen we, enige beschutting zoekend, naar de ondergaande zon te kijken. Wat een continent,vwat een afstanden. Na een koude nacht, een snel kop koffie bij de tent, zitten we nu weer in WiFi land, bij een heftig Mexicaans ontbijt (iets anders is er niet ) en koffie. Een nieuwe dag ligt voor ons, een heel nieuw land.
Met weemoed nam ik afscheid van deze eilanden. Met diverse pontjes zijn we van eiland naar eiland gereisd. Je raakt volkomen gedesoriënteerd: waar is nu wat? Tot Mount Olympus in beeld kwam. Als de berg der berg staat ie daar met een sneeuwkap over de oceaan uit te kijken. Washington. Afscheid genomen van onze fietsvriendin Ali, die nog even op de Orca.'s blijft.
Het voelt als een grotere stap richting 'onbekend'. Weg uit Canada, ver weg van Vancouver, de relatieve leegte in van Washington en Oragon.
Op een koud winderig strand lagen we, enige beschutting zoekend, naar de ondergaande zon te kijken. Wat een continent,vwat een afstanden. Na een koude nacht, een snel kop koffie bij de tent, zitten we nu weer in WiFi land, bij een heftig Mexicaans ontbijt (iets anders is er niet ) en koffie. Een nieuwe dag ligt voor ons, een heel nieuw land.
-
30 Juni 2016 - 21:08
Simon Konijn:
Prachtige verhalen! Ook over de orca's.
Dat je nog met ze mee wil reizen na al die nattigheid...
Ik hoop dat jullie het verder droog houden.
Er is hier en record hoeveelheid regen in de maand juni gevallen.
Goeie reis met hopelijk een goed tubetje lijm om niet meer te hoeven gebruiken.
-
01 Juli 2016 - 10:43
Jeroen:
Prachtig verhaal en beschouwing. Leuk om jullie belevenissen te kunnen volgen -
01 Juli 2016 - 12:26
Peter Krausz:
Mooi verslag en al zoveel beleefd in korte tijd! Succes met verdere tocht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
