Fokke en Sukke wagen de sprong (een kleine)..
Door: Angeline
23 Juni 2016 | Canada, Vancouver
Oversized auto's raasden langs ons heen. We blokkeerden de rechter rijbaan compleet. Het asfalt vol scheuren en hobbels. Burrard bridge, de verbindingsader tussen twee stadsdelen, over een zee arm " false creek" geheten. We zitten op de fiets en hebben ons in het verkeer gestort. We zijn los. Een beetje dan want nu zitten we weer veilig op onze hotelkamer in een soort Aerdenhout van Vancouver.
Nadat we gisteren de stad per bus en te voet hebben verkend, durfden we vandaag op de fiets. Morgen verlaten we de veilige haven en gaan we richting Vancouver island.
Een bijzondere stad. Woeste bergen op de achtergrond, de zeearmen die naar de oceaan reiken aan de andere kant, een moderne skyline met bijzondere gebouwen. geen woontoren is hetzelfde. Je ziet overal balkonnenmet planten, bomen op daken, op grote hoogte. Afgewisseld door oude industriële gebouwen. Voor t eerst in mijn leven kan ik me voorstellen dat je zou kunnen emigreren naar een ander land, een andere stad. Vancouver is zo een stad. Een open sfeer onder de bewoners, de natuur zo dicht bij de stadse kern van leuke winkels, experimentele bouwstijlen en uitbundige terrassen en eetgelegenheden.
In een galerie die we bezochten voor het werk van David Burdeny ontmoetten we een Nederlandse vrouw die geëmigreerd is. Een leuke ontmoeting. Ook met de buschauffeur, die even afwijkt van zijn route om ons op een beter plekje af te zetten. Dat zie ik in Amsterdam niet gebeuren. En zijn collega die tussen twee haltes in stopt om ons thuis af te zetten op de terugweg! Op een snelweg..! Voorkomend, open minded en erg bezig met duurzaamheid. Kom daar maar eens voor in Nederland!
We zitten er weer helemaal in. Ook in het verdwalen en verstrikt raken in de windrichtingen. Dat is vandaag ook weer gelukt! zelfs met GPS. Nou ja, je bent een beetje Fokke en Sukke of je bent het niet...!
Zo moesten Fokke en Sukke ook een beetje huilen in het zeedieren opvangcentrum: een hoofd bonkende dolfijn met mismaakte vinnen die uit een vissersnet bevrijd was. Zeerobben van een bedreigde soort die hun natuurlijke eten (Kabeljauw) niet meer kunnen vinden, een octopus die zo schuw is dat niemand hem ooit gezien heeft...Beluga's ( witte, arctische walvissen) bevrijd uit netten, die nu spelletjes doen met hun verzorgers. Ontroerend maar ook schrijnend.
Morgen gaan we de wijde wereld in. Eens kijken hoe het verderop is..!
Nadat we gisteren de stad per bus en te voet hebben verkend, durfden we vandaag op de fiets. Morgen verlaten we de veilige haven en gaan we richting Vancouver island.
Een bijzondere stad. Woeste bergen op de achtergrond, de zeearmen die naar de oceaan reiken aan de andere kant, een moderne skyline met bijzondere gebouwen. geen woontoren is hetzelfde. Je ziet overal balkonnenmet planten, bomen op daken, op grote hoogte. Afgewisseld door oude industriële gebouwen. Voor t eerst in mijn leven kan ik me voorstellen dat je zou kunnen emigreren naar een ander land, een andere stad. Vancouver is zo een stad. Een open sfeer onder de bewoners, de natuur zo dicht bij de stadse kern van leuke winkels, experimentele bouwstijlen en uitbundige terrassen en eetgelegenheden.
In een galerie die we bezochten voor het werk van David Burdeny ontmoetten we een Nederlandse vrouw die geëmigreerd is. Een leuke ontmoeting. Ook met de buschauffeur, die even afwijkt van zijn route om ons op een beter plekje af te zetten. Dat zie ik in Amsterdam niet gebeuren. En zijn collega die tussen twee haltes in stopt om ons thuis af te zetten op de terugweg! Op een snelweg..! Voorkomend, open minded en erg bezig met duurzaamheid. Kom daar maar eens voor in Nederland!
We zitten er weer helemaal in. Ook in het verdwalen en verstrikt raken in de windrichtingen. Dat is vandaag ook weer gelukt! zelfs met GPS. Nou ja, je bent een beetje Fokke en Sukke of je bent het niet...!
Zo moesten Fokke en Sukke ook een beetje huilen in het zeedieren opvangcentrum: een hoofd bonkende dolfijn met mismaakte vinnen die uit een vissersnet bevrijd was. Zeerobben van een bedreigde soort die hun natuurlijke eten (Kabeljauw) niet meer kunnen vinden, een octopus die zo schuw is dat niemand hem ooit gezien heeft...Beluga's ( witte, arctische walvissen) bevrijd uit netten, die nu spelletjes doen met hun verzorgers. Ontroerend maar ook schrijnend.
Morgen gaan we de wijde wereld in. Eens kijken hoe het verderop is..!
-
23 Juni 2016 - 07:14
Eveline:
Veel succes, we volgen jullie en geniet ervan!
Eveline -
24 Juni 2016 - 10:00
Marein:
Lieve Fokke en Sukke,
Dacht vandaag na een drukke week, eens even kijken of er al een berichtje van jullie is, blijkt dit al de 4e blog te zijn. Jullie hebben er zin an en niet alleen in fietsen kennelijk! Jullie begrijpen dat ik ook wel naar San Francisco zou willen fietsen, maar misschien is rechtstreeks daarnaar toe vliegen wat makkelijker voor mij.
Ik ga jullie volgen. EN voorzichtig met al dat Amerikaanse verkeer. De Amerikaan en zijn auto, ze zijn eer niet uit te branden. Ik wens jullie mooie tochten.
Veel liefs, Marein -
25 Juni 2016 - 09:43
:
Spannend begin. Succes! -
27 Juni 2016 - 19:54
Margret Grippeling:
ik vind Sokke en Fukke ook heel leuk.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
